door Henke van der Poel | apr 10, 2020 | gedichten
Mensen, Wat heb ik een hekel aan mensen. Mensen zijn zwak en klagen altijd. Ze geven altijd de schuld aan een ander en het is nooit hun eigen schuld. Je geeft ze te drinken en te eten, zij willen rijkdom. Je geeft ze welvaart, zij willen meer. Je geeft...
door Henke van der Poel | jan 24, 2020 | gedichten, hersenspinsels
Tijdloos Verbeeld je, er is geen tijd, nooit geweest en nooit bestaan. Verbeeld je, dat tijd niet gemaakt of geschapen is. Verbeeld je, dat tijd niet ontstaan of begonnen is. Zou er dan geen toekomst, geen verleden zijn. Zou er dan niets gebeuren, of...
door Henke van der Poel | jan 24, 2020 | gedichten
Stilte Gitzwarte wolken rollen over de vlakte Zilveren lichtflitsen doorklieven de lucht De deemster wordt verdreven De donder slaat oorverdovend neer Bomen buigen diep Wind giert door de lucht Het water raast over mij heen De herrie...
door Henke van der Poel | jun 3, 2019 | Boek fragmenten
De wereld is zo mooi nog niet als hij had kunnen zijn. De wereld is zo mooi nog niet als God hem heeft geschapen of heeft bedoeld. De wereld zou een stuk mooier kunnen zijn als we de genade van God volledig zouden ervaren. Als we met zijn genade niet lichtzinnig...
door Henke van der Poel | mei 27, 2019 | korte verhalen
Wat heb ik hier een hekel aan. Haat is misschien sterk uitgedrukt maar zo voel ik het wel. Waarom heb ik ook aangeboden om mee te gaan naar de rouwdienst. Klaas liep somber achter zijn vrouw Els aan. Gisteren was hij bij haar om rustig te praten over de...
