Selecteer een pagina

 Mensen,

 

Wat heb ik een hekel aan mensen.

Mensen zijn zwak en klagen altijd.

Ze geven altijd de schuld aan een ander en het is nooit hun eigen schuld.

 

Je geeft ze te drinken en te eten, zij willen rijkdom.

Je geeft ze welvaart, zij willen meer.

Je geeft ze raad, zij negeren het.

 

Ze leven ongezond en worden ziek.

Je geef ze hulp, zij weigeren het.

En dat is onze schuld.

 

Alles heb je voor ze over.

Alles geef je voor ze op.

Je offert je eigen vlees, neemt hun schulden af.

En zij, zij keren zich van je af.

 

Je beschermt ze tegen onheil en rampspoed.

Je sluit hun vijanden op.

En zij laten ze weer vrij.

 

De vijand leidt ze in de duisternis.

Ze storten zich in de ellende en narigheid.

En zij geven ons de schuld.

 

Ondankbaar.

In één woord, ondankbaar is de mens.

En daarom heb ik een hekel aan ze.

 

Ik zou van ze moeten walgen, verafschuwen, verachten.

Ik zou ze moeten haten.

Maar waarom heb ik ze dan zo ongelofelijk lief.

Share!!

Deel dit bericht met jouw social network